پروه انتخاب سرمربی جدید پرسپولیس همان‌طور که تصور می‌شد به گره کور خورد و باشگاه نتوانست تا قبل از سوپرجام سرمربی جدید خود را انتخاب کند تا همان کادر متشکل از کریم باقری و افشین پیروانی تیم را برای بازی جمعه مقابل سپاهان آماده کنند.
صحبت‌های روز دوشنبه مدیران نشان می‌داد که مانند دو هفته گذشته گزینه‌ها یک به یک از حضور در ایران انصراف داده‌اند و باشگاه به گزینه نهایی نرسیده است. مدیران دوباره سعی کردند هواداران را به سمت مطالبه گری از مدیران پیشین هدایت کنند که برای باشگاه بدهی زیادی ایجاد کرده‌اند و حالا این مدیران مجبور هستند تمام تلاش خود را برای تسویه این بدهی‌ها یا بستن پرونده‌هایی که هزینه‌های زیادی برای تیم داشته‌اند، انجام دهند. آن‌ها البته توضیحاتی درباره انتخاب سرمربی دادند و تأکید کردند که هواداران نباید وارد بازی‌های فضای مجازی شوند و تأکید داشتند با هر مربی که کادر فنی تأیید کند در عرض 24 ساعت قرارداد می‌بندند و البته محدودیت مالی نیز ندارند اما این انتخاب باید عاقلانه و منطقی باشد.
باشگاه تا کنون اشتباهات بزرگی برای انتخاب سرمربی خارجی مرتکب شده است. مطرح شدن نام‌های بزرگی مثل رافا بنیتس، نیکو کواچ، ترزیچ که به ایران نخواهند آمد، به این‌ها تاتا مارتینو، مائوریتزیو ساری و آلگری نیز اضافه شد. مربیانی که در سطح اول فوتبال اروپا و کشور خود فرصت‌های زیادی برای کار دارند و واضح است که به ایران نخواهند آمد. مطرح شدن این اسامی از این جهت اشتباه بود که باشگاه سطح توقع هوادارانش را بالا برد و حالا اگر با یک مربی معمولی‌تر و کم‌نام و نشان‌تر توافق کند فشار بر تصمیم‌گیرندگان بیشتر خواهد شد.
اتفاق دوم آنجایی بود که برای تصمیم‌گیرندگان مسلم شد که کار جذب سرمربی خارجی به هیچ وجه آسان نیست. مثلاً یکی از افراد که در روزهای نخست با شور و شوق در جلسات فنی شرکت می‌کرد و حرف می‌زد حالا و بعد از رسیدن به بن‌بست انتخاب سرمربی ناامید شده و تلاش‌هایش به نتیجه نرسیده است.
باشگاه در تابستان گذشته وقت مناسبی برای انتخاب سرمربی خارجی داشت و نهایتاً به فردی رسید که به هر دلیلی در این باشگاه موفق نبود. حالا هم زمان کمتر است و هم شرایط بدتر از تابستان تا کار رسیدن به گزینه نهایی سخت‌تر شود. ایجنت‌ها و دلالان شرایط جذب سرمربی خارجی را خراب می‌کنند. مثلاً مربی‌ای که حاضر بود با مبلغی معین به باشگاه بیاید، با تماس از سوی ایجنتی دیگر و وعده مبلغ بیشتر نظر خود را تغییر می‌دهد.
اتفاق عجیب‌تر آنجاست که برخی خود را معاون ورزشی باشگاه جا زده و با گزینه‌های مربیگری مذاکره کرده‌اند که نشان می‌دهد چه آشوبی در این ماجرا وجود دارد.
از سوی دیگر محدودیت حضور دستیار برای گزینه‌های خارجی توافق نهایی با گزینه‌های باشگاه را دشوار می‌کند. مثلاً مربی‌ای که گفته بود در آغاز فصل می‌آید شرط کرده بود 8 یا 9 دستیار با خود بیاورد اما باشگاه مربی‌ای می‌خواهد که در نهایت دو دستیار با خود به تهران بیاورد.
باشگاه در اعلام تصمیم نهایی خود نیز کندی کرده است. مدیران طبق خواسته هواداران تأکید کردند فقط سرمربی خارجی می‌آورند اما با گذر زمان مشخص شد که جذب مربی خارجی که هم رزومه داشته باشد و هم حاضر باشد در ایران کار کند و شرایط باشگاه را بپذیرد و رقم بالایی نخواهد، چقدر دشوار است. با این حال عجیب است که مدیران جرأت این را ندارند که بگویند «حالا قطعاً دنبال یک مربی داخلی می‌رویم» و اصرار به افرادی مثل کریم باقری برای هدایت تیم تا پایان فصل هم موفق نبوده است.
یولین استفن دوباره مطرح شد
بعد از جلسه هیأت مدیره باشگاه، اعضا دوباره مأموریت دادند تا کار انتخاب سرمربی را نهایی کنند. به هر حال دوباره بیان شد که باشگاه سه گزینه نهایی دارد که تا آخر هفته یکی از آن‌ها را نهایی خواهد کرد. در عین حال پس از منتفی شدن گزینه‌های خارجی مختلف، نام وحید هاشمیان که تجربه زیادی در مربیگری ندارد هم مطرح شد.
آخرین اخبار از جدی شدن یکی از گزینه‌های قبلی حکایت داشت. یولین استفن فرانسوی یکی از گزینه‌هایی بود که هفته قبل جزو گزینه‌های نهایی باشگاه قرار گرفت اما رد شد. با این وجود مدیران دوباره به این گزینه برگشته‌اند چرا که استفن شرایط باشگاه را پذیرفته و احتمال جذب او وجود دارد.
استفن 44 ساله که در دوره مربیگری نه‌چندان طولانی خود از فرانسه خارج نشده، دو دوره سرمربی تیم رن بوده که در دوره اول قهرمانی جام حذفی و صعود به لیگ قهرمانان اروپا را برای اولین بار در تاریخ این باشگاه ثبت کرده و در دوره دوم دو ماه قبل از این باشگاه اخراج شده چرا که در یازده بازی فقط سه برد با این تیم داشته است. در میانه این دو مقطع او در استراسبورگ حضور داشته که فصل اول بهترین عملکرد این باشگاه از سال 1980 را ثبت کرده اما فصل دوم با این تیم به رده نوزدهم لوشامپیونا سقوط کرده و از این تیم در میانه فصل اخراج شده است.
